Meer dan alleen een baan

Wil jij ook impact maken?

Ben jij op zoek naar een dynamische werkomgeving waar je je talenten kunt ontplooien en een positieve impact kunt maken? Dan heb ik goed nieuws voor je! In deze blog vertellen Bram en Rosa  je over hun ervaringen bij gzicht en waarom zij zo enthousiast zijn over hun nieuwe baan als adviseur.

Hoe het begon

Via LinkedIn kwamen we beiden in aanraking met gzicht. Wat ons direct opviel, was de informele sfeer en de focus op persoonlijke ontwikkeling.

Waarom gzicht?

Wat me zo aanspreekt aan gzicht, is de combinatie van projectmatig werken en maatschappelijke impact. Bij elk project draag ik bij aan een betere wereld, en dat geeft me veel voldoening. Daarnaast is de organisatie klein genoeg om je snel thuis te voelen, maar groot genoeg om veel te leren.

“De diversiteit aan klanten en projecten past perfect bij mijn leergierige instelling en mijn drang om steeds nieuwe dingen te leren.” – Bram

Mijn eerste dagen

Vanaf dag één voelde ik me welkom bij gzicht. De collega’s zijn niet alleen behulpzaam, maar ook ontzettend gezellig. Het introductieprogramma is goed opgezet en biedt ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Ik heb zelfs de kans gekregen om mee te denken over verbeterpunten, en mijn ideeën werden serieus genomen.

“Bij gzicht werken we samen als een hecht team, waarbij de unieke kennis en ervaring van iedere collega bijdraagt aan ons gezamenlijke succes.” – Rosa

Aan de slag!

Bij gzicht krijg je de kans om te werken aan diverse projecten, waarbij je je eigen kennis en ervaring kunt inzetten. Er is veel ruimte voor groei en ontwikkeling, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak. Daarnaast zijn er talloze mogelijkheden om kennis te delen met collega’s en samen aan nieuwe initiatieven te werken.

Gezelligheid en ontspanning

Naast het werk is er bij gzicht ook veel aandacht voor ontspanning. Leuke uitjes, vrijdagmiddagborrels en andere activiteiten zorgen voor een hechte band met collega’s. Het voelt echt als een tweede thuis.

Ga jij ook wel lekker op werkplezier?

Ben jij op zoek naar een baan waarin je je kunt ontwikkelen, een positieve bijdrage kunt leveren en tegelijkertijd veel plezier kunt hebben? Dan is gzicht misschien wel de perfecte plek voor jou!

Benieuwd naar de vacature van junior adviseur bij gzicht? Bekijk hem hier of neem contact op met Noor Koch.

Ontdek moderne sturingsmodellen voor meer grip op je business

“Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg” – Albert Einstein

Tijd voor iets nieuws?
De jaarrekening van 2023 is klaar en het eerste kwartaal is afgesloten; de start van het jaar is gemaakt. Wanneer er nog wordt gewerkt met begrotingen, is het tijd om alvast naar het nieuwe jaar te gaan kijken. De traditionele begroting is niet langer de enige manier om je organisatie te sturen. Met een rolling forecast of sturing op KPI’s kun je je organisatie flexibeler, efficiënter en doelgerichter sturen. Is het tijd om afscheid te nemen van je begroting?

Naast organisaties die werken met een begroting, zien wij ook voorbeelden van organisaties waar gewerkt worden met een rolling forecast of KPI’s (Key Performance Indicators) met normen. We zetten graag de voor- en nadelen op een rijtje.

Een rolling forecast: dynamisch en toekomstgericht
Een rolling forecast is een dynamisch alternatief voor de traditionele begroting. De forecast wordt continu bijgesteld op basis van nieuwe informatie, waardoor je altijd een up-to-date beeld hebt van je financiële situatie. Dit geeft je meer grip op je organisatie en je kunt sneller inspelen op veranderingen.

Voordelen van een rolling forecast:

  • Realistischer: Een rolling forecast is realistischer dan een begroting, omdat deze voortdurend wordt bijgesteld met nieuwe informatie.
  • Flexibeler: Met een rolling forecast kun je je plannen sneller aanpassen aan veranderende omstandigheden.
  • Meer inzicht: Een rolling forecast geeft je meer inzicht in je financiële performance, waardoor je betere beslissingen kunt nemen.
  • Toekomstgericht: Een rolling forecast focust zich op de toekomst, wat essentieel is om je doelstellingen te behalen. Met een rolling forecast kan je twee tot drie jaar vooruitkijken. Hierdoor kan je beter inspelen op de ontwikkelingen en eerder interventies plegen om jouw organisatie in control te krijgen en te houden.

Wil jij de volgende stap zetten? Focus op wat echt belangrijk is
Naast een rolling forecast kun je ook sturen op Key Performance Indicators (KPI’s) met organisatie specifieke normen. KPI’s zijn meetbare indicatoren die de prestaties van je organisatie op verschillende gebieden weergeven. Door te sturen op KPI’s kun je je focussen op wat echt belangrijk is voor je organisatie.

Denk aan KPI’s als bedbezetting, productiviteit, ziekteverzuim, rendement op zorg en rendement op vastgoed. Telkens wordt de realisatie afgezet tegen de norm om te bepalen hoe goed de organisatie in control is. Het voordeel van het sturen op KPI’s is dat je niet hoeft te wachten op maandafsluitingen voordat de informatie beschikbaar wordt. Iedere dag is de meest actuele data beschikbaar en op ieder moment kan er bijgestuurd worden.

Voordelen van sturing op KPI’s:

  • Focus: Sturing op KPI’s helpt je om je te focussen op de belangrijkste aspecten van je organisatie.
  • Transparantie: KPI’s maken de prestaties van je organisatie transparant, waardoor je ze makkelijker kunt verbeteren.
  • Motivatie: KPI’s kunnen medewerkers motiveren om betere prestaties te leveren.

Wat is er nodig om jouw business in control te houden?
De beste methode voor jouw organisatie hangt af van een aantal factoren, zoals de grootte van je organisatie, de complexiteit van je activiteiten en de mate van verandering in je markt.

Ongeacht de keuze voor een sturingsmodel, het principe blijft dat de basis op orde moet zijn. Definities moeten duidelijk en bekend zijn en geen vragen meer opleveren. Belangrijke aandachtspunten hierbij zijn de doorbelastingen van overheadkosten en de splitsing tussen zorg en vastgoed. Ook de boekhouding moet zuiver zijn met een heldere grootboek- en kostenplaatsstructuur passend bij de rapportage wensen. Als de basis op orde is, kan het gesprek worden gevoerd over de resultaten in plaats van over de verdeling. Er kunnen acties bedacht worden om de resultaten te verbeteren.

Waarom zou je nu aan de slag gaan?

  • Geef gehoor aan het gevoel dat het beter kan. Zonder actie komt de gewenste verbetering nooit tot uiting.
  • Vooruitzien is regeren. Vooruitkijken vanuit een strategie helpt om jouw business meer in control te laten zijn in plaats van je te laten leiden door de waan van de dag.
  • De zomerperiode is de perfecte tijd om met benen op tafel na te denken wat er beter kan. Vergeet ook niet om in actie te komen.

Is je huidige manier van sturen niet langer effectief? Dan is het nu tijd om actie te ondernemen. Laat je eens vrijblijvend adviseren over de mogelijkheden van een rolling forecast of sturing op KPI’s.

Tijd voor actie!
Ontdek welk sturingsmodel het beste past bij jouw organisatie. Onze adviseurs Jesse, Yvon of Mart helpen je graag met een vrijblijvende sparsessie om zo je business nóg meer in control te krijgen.

Laat je inspireren en ga op zoek naar een nieuwe, frisse manier van sturen!

Wil je nog meer lezen over de kaderbrief en het meerjarenmodel? Lees dan onze blog ‘De kaders schetsen’.

Innovatiekracht in de langdurige zorg

Innovatiekracht in de langdurige zorg

Samen de toekomst creëren

Ga eens na voor jezelf. Als je ouder wordt, wil je graag zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Ten minste, veel mensen willen zo lang mogelijk thuis wonen én eigen regie blijven houden over het leven dat je leidt. Maar kan dat? In het nieuws zul je ongetwijfeld berichten lezen waardoor je je zorgen zou kunnen maken over je oude dag. Zorgorganisaties in de langdurige zorg zijn echter hard aan het werk om de langdurige zorg te veranderen, met innovatie en samenwerking als sleutelwoorden. In deze blog lees je hoe wij samen met zorginstellingen de uitdagingen van de toekomst aangaan, zodat ook jij straks je oude dag kunt vormgeven zoals jij dat het liefste wil!

Het goede gesprek als basis

Wat is jouw beeld van ouder worden? Weet jij eigenlijk hoe je ouder wil worden of hoe jouw dierbaren dit zien? Wat zijn hun wensen en dromen eigenlijk? De campagne ‘Praat vandaag over morgen’ nodigt iedereen uit om in gesprek te gaan over hoe jij je oude dag voor je ziet. En wat je wel of juist niet wil. Het gaat er namelijk niet alleen om dat de zorg goed geregeld is; maar juist ook dat deze past bij jouw persoonlijke wensen en een waardig leven ondersteunen. Ook zorginstellingen zijn steeds meer bezig met ‘het voeren van het goede gesprek’, ook met elkaar. Door elkaar op te zoeken aan regionale tafels en in regionale samenwerkingen gaan zij de uitdagingen van de toekomst tegemoet en slaan ze de handen in een rondom vele thema’s.

Langer thuis, hoe doe je dat dan?

Veel ouderen willen zelfstandig wonen en zo lang als dat kan eigen keuzes maken: eigen regie! Eigen regie houden over je leven klinkt heel mooi. Maar het daadwerkelijk toepassen van die eigen regie vraagt iets van jezelf én van zorgprofessionals. Van “zorgen voor” naar “ervoor zorgen dat”. Zorgprofessionals worden getraind om ouderen te helpen zoveel mogelijk hun eigen leven te leiden. Dat vraagt om een andere kijk op zorg, met meer aandacht voor preventie, revalidatie en inzet van ondersteunende technologie. Niet overnemen maar helpen en het leren van vaardigheden. Door ouderen te helpen zo zelfstandig mogelijk te leven houden ze zoveel mogelijk eigen regie en kunnen ze langer thuis wonen.

Modern werkgeverschap

De krapte op de arbeidsmarkt is een grote uitdaging in de langdurige zorg. Om voldoende en goed personeel te vinden en te behouden, is het belangrijk om te investeren in een prettige werkomgeving. Steeds meer organisaties bieden opleidingen op maat, flexibele(re) werktijden en moderne arbeidsvoorwaarden. Ook wordt er bijvoorbeeld gewerkt met organisatiebuddy’s die nieuwe collega’s helpen onboarden. En organisaties zetten zich in om mensen met een andere culturele achtergrond dan de Nederlandse cultuur een vliegende start te bieden in de zorg.

Woonzorgconcepten en technologie

Zo lang mogelijk thuis blijven wonen is praktisch niet altijd mogelijk. Althans, nog niet. Woningen zijn lang niet altijd geschikt voor je oude dag. Daarnaast is het voor zorginstellingen praktisch gezien niet mogelijk om bij alle ouderen in de wijk langs te gaan als mensen ver van elkaar vandaan wonen. Daarom zie je steeds meer “geclusterde” woongroepen ontstaan, waar ouderen dichtbij elkaar wonen. Op die manier ontstaat als het ware een community met zelfstandige ouderenwoningen. De woningen zijn zelf op aangepast en voorzien van ondersteunende technologie. Denk bijvoorbeeld aan slimme gordijnen, medicijndispensers of slim incontinentiemateriaal. Deze middelen zijn bedoeld om de zelfstandigheid en veiligheid van mensen te vergroten én verlicht daarnaast de werkdruk voor de zorgprofessionals

Samen de toekomst van zorg vormgeven

In al deze uitdagingen is samenwerken de sleutel tot succes! We nodigen je graag uit om contact met ons op te nemen om te bespreken hoe we jouw organisatie kunnen ondersteunen bij het realiseren van innovatiedoelen. Samen kunnen we de zorg van morgen vormgeven, waar jij centraal staat en waar zorgprofessionals met plezier en voldoening hun werk kunnen doen.

Waarom moet altijd alles tegelijk?!

Een periode van deadlines, druk en taart

Een periode van deadlines, druk en taart

De winterjas kan weer de kast in, en de lentekriebels komen eraan. De piek van het eerste kwartaal is achter de rug. Voor controllers betekent dit dat er tijd vrijkomt om te reflecteren op de afgelopen drukke maanden en te genieten van weer wat meer rust.

De start van het jaar is altijd een hectische periode. Deadlines komen dichterbij, de druk neemt toe. Je bent tegelijkertijd bezig met het afsluiten van het vorige boekjaar én het opstarten van het nieuwe. De deadlines zijn strak, want de accountants komen eraan. Uitloop is geen optie, want die hebben nog meer klanten te bedienen. En dan is er ook nog de start van het jaar, met alle nieuwe tarieven die tijdig verwerkt moeten worden.

Een jaarlijkse worsteling

Ieder jaar weer ervaar ik diezelfde stress: “Ik ren me de benen uit mijn lijf.” Waarom moet dit allemaal tegelijk? En dan verzin ik het ook nog om nu deze blog te schrijven…

Opstarten van het nieuwe boekjaar

Het opstarten van het nieuwe boekjaar vraagt veel tijd en energie.  Tarieven moeten contractueel vastgelegd worden in samenwerking met contractmanagement. Vervolgens worden deze ingericht in verschillende systemen, samen met functioneel beheer en/of business control. Ook moeten er nieuwe afspraken gemaakt worden met onderaannemers en andere partijen. De analyse of alles goed is ingericht is cruciaal, want fouten kunnen kostbare vertragingen opleveren.  Een belangrijke vertragende factor is dat met name de contracten vanuit WMO en Jeugdwet pas laat of zelfs in het nieuwe jaar definitief worden. Dit kan leiden tot onduidelijkheid en vertraging in de planning en uitvoering van het proces.

Jaarafsluiting en balansrekeningen

Terwijl het nieuwe jaar wordt opgestart, vraagt ook de jaarafsluiting aandacht. Balansrekeningen moeten worden opgeschoond en het eindsaldo moet worden onderbouwd. Uit ervaring kan ik zeggen dat dit soms een behoorlijke breinbreker is. Denk bijvoorbeeld aan de aansluiting van de omzet met de productieverantwoording en de nog te factureren positie. Complexiteit neemt toe wanneer verschillende financieringsvormen en contracten met afwijkende looptijden (afrekeningen) door elkaar heen lopen. Een ander voorbeeld is het bepalen van de terug te betalen saldi aan zorgverzekeraars door overschrijding of onderschrijding van de omzetafspraken (schadelast). Dit kan over meerdere jaren heen gaan, doordat de afwikkeling en terugbetaling niet snel tot stand komt. Maar als het dan lukt om de boekhouding met de werkelijkheid aan te sluiten, geeft het zeker een goed gevoel! De puzzel is weer gelegd!

Vitaliteit onder de aandacht

De deadlines, de stress, het gevoel in een achtbaan te zitten: herkenbaar? Wees gerust, je bent niet de enige. Wij snappen dat deze periode impact kan hebben op hoe je erbij zit. Daarom vinden wij het belangrijk om extra aandacht te besteden aan elkaar tijdens deze drukke tijden. We moedigen een cultuur aan waarin het oké is om hulp te vragen, om pauzes te nemen en om successen te vieren, hoe klein ze ook zijn. Flexibiliteit en een open communicatie dragen bij aan het bevorderen van veerkracht tijdens deze piekperiodes. Het draait allemaal om het vinden van de juiste balans en om met elkaar in verbinding te blijven. Ook al is de jaarovergang een drukke periode, het is ook een tijd van samenzijn en elkaar helpen. Je staat er niet alleen voor. Samen komen we er wel!

En het antwoord is altijd taart. Want even samen ontspannen en genieten, dat is de beste beloning na hard werken.

Wil je meer weten over hoe gzicht je kan helpen in drukke tijden? Neem dan contact met ons op of stuur Yvon een bericht. We helpen je graag met het optimaliseren van je processen.

Ben je klaar om samen met ons de boeiende wereld van zorgontregeling te verkennen?

Onze ervaringen bij het [Ont]Regel de Zorg Event!

Onze ervaringen bij het [Ont]Regel de Zorg Event!

Het [Ont]Regel de Zorg event startte met een interactieve sessie met Marcel Canoy, hoogleraar gezondheidseconomie aan de VU. Hij stelde voor om medewerkers te laten meelopen met de cliënt in het proces vóór en na hun eigen werkzaamheden. Dit geeft hen een perspectief op hun eigen rol in het zorgproces, ook in die stappen waar zij niet dagelijks mee te maken hebben, én gaf een kans om de eigen rol in het proces te optimaliseren. Dit was slechts het startschot voor een dag vol inspiratie!

De oplossingenmachine ontmaskeren

Schrijver Wouter Hart onthulde een cruciale oorzaak voor regelgeving: de ‘oplossingenmachine’. Deze machine wil te snel kant-en-klare oplossingen aandragen, terwijl het essentieel is om eerst de kern van het probleem te begrijpen. Hij daagde ons uit om juist niet direct oplossingen te bedenken, maar in plaats daarvan eerst de vraag te stellen: ‘Wat is het échte probleem?’ Een vraag zet het eigen kompas aan, terwijl een oplossing het juist uitzet.

Ontregeling: meer dan regels schrappen

In de workshops die volgden, ontdekten we dat ontregeling verder gaat dan enkel het schrappen van regels. Het draait ook om communicatie, samenwerking en de cultuur binnen een team.

De sleutel tot succes?

  • Betrek het team: bepaal samen de aanleiding en het doel van ontregelen, om draagvlak te creëren.
  • Identificeer knelpunten: zoek samen uit welke regels het meeste tijd en energie kosten.
  • Laat de praktijk leiden: geef degenen in het primair proces de leiding.
  • Onderscheid noodzakelijk en overbodig: prioriteer en stel een plan van aanpak op voor de belangrijkste regels.
  • Focus op de bedoeling: los regels op vanuit de bedoeling – vraag jezelf af wat je oorspronkelijk wilde bereiken met de regel.

Diepere oorzaak van overbodige regels

Achter overbodige regels schuilt vaak een diepere oorzaak. De meest voorkomende achterliggende oorzaken van overbodige regels zijn:

  • Verschillende beleving van nut en noodzaak;
  • Niet-efficiënte werkprocessen;
  • Gebrek aan vertrouwen;
  • Onduidelijkheid over herkomst en verplichtingen;
  • Onvoldoende discussie over regels.

Niet alleen is het belangrijk om bestaande regels te schappen of om te buigen (waarbij we overigens leerden dat ontregelen vaker neerkomt om ombuigen dan op schrappen van regels). Tijdens het opstellen van nieuwe regels is het van belang om deze te toetsen op noodzakelijkheid, werkzaamheid en doelmatigheid!

Enkele andere waardevolle tips die wij meenemen

💪 Heb moed! Tegenkracht is groot en angst kan overheersen, maar met vertrouwen en steun voor de voorlopers kom je verder.. Initiatief nemen voor verandering is niet vanzelfsprekend.

📊 Projectmanagement is een vak! Kies zorgvuldig, evalueer en durf te stoppen met niet-werkende projecten.

⏳ Investeer tijd in oplossingen! Het ontrafelen en oplossen vergt tijd, maar de beloning is enorm.

🤔 Begrijp het nut van regelgeving! Maak ‘moeten’ tot ‘willen’.

🔍 Maak problemen klein & concreet! Breng problemen terug tot specifieke situaties.

Het [Ont]Regel de Zorg event was een waardevolle dag vol inzichten en inspiratie. Wij zijn er klaar voor om onze blik op regels en processen te veranderen en samen de zorg te optimaliseren!

Enthousiast geworden?

Samen maken we de zorg beter!

#zorgontregeling #samensterk #efficiënterezorg

Zeven jaar van groei, ontwikkeling en inspiratie!

Een terugblik op groei

Zeven jaar heb ik met passie gewerkt bij gzicht en het bracht me een avontuurlijke reis van persoonlijke groei en professionele ontwikkeling. De zeven jaren doen mij direct denken aan het concept van de ‘zevenjaarcyclus’. Deze cyclus symboliseert de periode van persoonlijke groei door allerlei veranderingen waar we als mens doorheen gaan. gzicht was voor mij niet zomaar een plek om te werken; het werd een belangrijk onderdeel van mijn eigen groeipad. In deze blog kijk ik terug op mijn zevenjarige avontuur als adviseur en de impact die het heeft gehad op mijn groei.

“Toen ik mijn carrière bij gzicht begon, had ik geen idee wat me te wachten stond. gzicht is meer dan alleen werk; het is een plek waar ik kon groeien en mijn vaardigheden kon aanscherpen”.

Startfase | Fundament leggen

Tijdens mijn studie en de eerste stappen in mijn carrière werd ik enthousiast van het adviesvak. Ik wilde niet aan de zijlijn staan, maar actief deelnemen aan discussies over organisatieprocessen en vooral de kansen voor verbetering aangeven. Toen ik bij gzicht begon, ik kon niet wachten om advies te geven, maar waar begin je?

Gewapend met wat werkervaring en zowel een diploma bedrijfskunde als control op zak, was ik klaar om mijn carrière te starten. Al snel besefte ik dat het in de praktijk brengen van mijn kennis meer vroeg dan ik in de collegebanken had geleerd. Ik ontdekte dat ik sectorspecifieke kennis en ervaring miste. In de eerste maanden realiseerde ik me dat ik deze kennis het snelste opdeed door zonder aarzeling in het diepe te springen. Mijn onbewuste verwachting dat ik met die sprong meteen de beste prestaties zou neerzetten, moest ik leren loslaten.

Leerfase | Competenties opbouwen

Om een betere adviseur te worden, werd ik aangemoedigd om te bouwen op mijn bestaande kennis en vooral vragen te stellen over wat ik nog niet wist. “Learning on the job” kreeg hierdoor voor mij betekenis. Mijn collega’s vertelden mij hoe ik de complexiteit van de zorgbekostiging op onderdelen kon ontrafelen.  En ik kreeg meer vertrouwen in mezelf als adviseur. De naar mijn verwachting meest domme vragen, bleken vaak verrassende inzichten op te leveren. Daardoor leerde ik het belang om nieuwsgierig te blijven. Af en toe jezelf de vraag stellen: “Wat als ik het (nog) niet weet?” werd een waardevolle gewoonte.

Middenfase | Groei en ontwikkeling

Als adviseur komen uiteenlopende opdrachten voorbij. Niet ieder onderwerp sprak mij evenveel aan. Toch wilde ik alles een kans geven en zo werd ik verrast door interessante inzichten, zelfs bij onderwerpen die eerst saai leken.

Het adviseurschap voedde mijn leergierigheid. De variatie kon ik samen met collega’s vinden in de wisseling van rol, inhoud en klantomgeving. Tegelijkertijd vroegen de wisselingen een zekere mate van flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Het was een ontdekkingstocht waarbij ik ook de uitdagingen van voortdurende verandering leerde kennen. Mijn groei en ontwikkeling als adviseur gingen hand in hand met de ongemakken die hierbij kwamen kijken.

Exploratiefase | Identiteit en doelen

Iedere dag kon ik nieuwe dingen leren. Eerst had ik het beeld dat na een paar jaar veel van mijn werk bekend terrein zou zijn. Ik heb moeten leren dat het werkveld zoveel interessants op inhoud, proces en gedrag bevat, dat ik niet uitgeleerd kan raken. Dit besef gaf me een geruststellend gevoel en stelde me in staat om mijn rol als adviseur stap voor stap te verbeteren.

In trainingen heb ik intensief gewerkt aan het ontwikkelen van mijn kwaliteiten en het omgaan met mijn valkuilen. De afwisseling tussen trainingen en diverse opdrachten inspireerde me keer op keer om nieuwe dingen uit te proberen. Soms alleen, soms samen, soms bij gzicht en soms bij de klant. Ik moest er regelmatig voor uit mijn comfortzone stappen, maar geloof me, het wennen aan dat gevoel van ongemak heeft me uiteindelijk sterker gemaakt.

Consolidatie fase | Verdere specialisatie en verbinding

Ik praat graag. En als adviseur voer je nu eenmaal veel gesprekken. Wat ik geleerd heb, draait om de hoeveelheid woorden die je gebruikt, maar om de inhoud van wat je zegt. Verbinding is een belangrijke kernwaarde voor gzicht. En die verbinding kan alleen ontstaan als je goed luistert. Wat wordt er gezegd? En misschien nog belangrijker, wat wordt er niet gezegd?

Mijn ambitie zorgde ervoor dat ik resultaten wilde behalen. Ik moest dan ook de nodige keren op mijn handen gaan zitten. Naarmate mijn kennis en ervaring groeiden, kreeg ik meer ruimte om aandacht te besteden aan de manier waarop ik mijn werk uitvoerde. Hierdoor kon ik sneller en beter verbinding maken met anderen, wat resulteerde in succesvolle samenwerkingen.

Bij gzicht ontdekte ik dat je soms alleen sneller kunt gaan, maar dat je samen verder komt. Tegeltjeswijsheid die ik koester.

Bijdragende fase | Bijdragen aan het team en organisatie

In de verschillende opdrachten deelde ik mijn opgedane kennis met het team. En samen met collega’s organiseerde we intern kennissessies. Op die manier ontstond er een concreet traject om als startende adviseur te leren van de kennis en ervaring van experts.

In de verschillende opdrachten deelde ik mijn opgedane kennis met het team. Op die manier ontstond er een concreet traject de ontwikkeling van startende adviseurs.

Gedurende de jaren ontstond er een warm netwerk rondom mij en gzicht. Dit bood mij de kans om steeds meer verbanden te leggen tussen de geleerde lessen en zowel interne als externe collega’s met elkaar te verbinden.

Reflectiefase | Mentorschap en leiderschap

In deze reis van zeven jaar kijk ik met veel dankbaarheid terug op mooie herinneringen en waardevolle momenten met inspirerende (oud-)collega’s. Ik heb bij gzicht de ruimte ervaren om mijzelf te zijn. Ik heb geleerd dat fouten maken een onvermijdelijk en waardevol onderdeel is van het leerproces. Ook al was dat op het moment zelf niet altijd even plezierig is. Ik omarm de inzichten en groei die eruit voortvloeien.

In dit proces van zelfontdekking heb ik geleerd om achterover te leunen, vragen te stellen, te luisteren vanuit pure nieuwsgierigheid, lef te tonen en hulp durven vragen.

Dat maakt dat ik mijzelf blijf aanmoedigen om steeds in het diepe te blijven springen. Voordat ik spring neem ik nu bewust de tijd om te reflecteren op mijn doelen, op de ‘waarom’ achter mijn acties, en op wat ze brengen en vragen. Wat drijft jou om te doen wat je doet?

Ben jij klaar voor een frisse start in het nieuwe jaar? Ontdek de mogelijkheden en begin bij ons jouw avontuur!

Neem contact met ons op of solliciteer nu

Investeer in verandering

Maak werk van taakgerichte bekostiging

In het sociale domein wordt gewerkt met drie bekostigingsvarianten. Twee daarvan hebben het kenmerk van een bekostigingsmodel: inspanningsgericht en resultaatgericht. Bij de derde variant – taakgericht – stuur je vanuit een visie én verbinding in partnerschap met zorgaanbieders. ‘Taakgericht’ is meer een investeringsmodel dat bijdraagt aan een toekomstbestendige visie met een beoogd rendement. We zien dat taakgerichte bekostiging aan populariteit wint in
het sociaal domein. Tijd voor wat inzichten om deze bekostigingsvariant te laten renderen.

In 2021 hebben wij, in samenwerking met Ingrid Oomes en Frank Bosboom, uitgebreid veldonderzoek gedaan naar de sturing van zorgaanbieders binnen het complexe landschap van zorgcontractering in het sociaal domein1. Dit onderzoek onthulde specifieke dynamieken en interactiepatronen tussen aanbieders en gemeenten en gaven een sturingsmodel voor gemeenten én zorgaanbieders om zich goed tot elkaar te verhouden (omklapmodel). Dit omklapmodel gebruiken we als ordening om concrete handvatten te geven aan zorgaanbieders. We hebben onlangs verschillende leerkringen begeleid met gemeenten, zorgaanbieders en brancheorganisaties. In deze gesprekken hebben we de kernpunten besproken van deze sturingsaanpak, met name gericht op het sturen op samenwerking in het kader van taakgerichte bekostiging.

Optimale start: creëer de ideale setting voor actie!

In deze leerkringen hebben we de essentiële aspecten besproken van investeren in verbinding en samenwerking en wat daarbij van cruciaal belang is. Allereerst besef van de context. In het sociale domein wordt gewerkt met drie verschillende bekostigingsvarianten, waarvan we hier de taakgerichte variant bespreken. Wat deze variant onderscheidt, is dat er geen opdrachtgever-opdrachtnemersrelatie is, maar een partnerschap tussen gemeente en zorgaanbieder. Dit betekent dat beide partijen zich meer richten op een lerende sturingsstijl, gericht op leren in plaats van alleen de nadruk leggen op controle en efficiënte sturing. De gemeente spreekt dan ook eerder van onze zorgpartners in plaats van onze zorgaanbieders.

Een tweede element betreft de opgave. Wat is onze maatschappelijke opgave in het sociale domein en hoe vertalen we dat door of hoe geven we samen betekenis aan deze opgave? Is dat alleen een opgave van de gemeente of werken we vanuit een gezamenlijke opgave waarbij we iedere partner waarderen en respecteren om zijn professionaliteit en kwaliteit? Hier staat de waaromvraag centraal: waarom streven we naar wat we doen, om zo richting te geven en verbinding te creëren tussen de samenwerkingspartners?

Een derde element is het eigenaarschap. Van wie is het maatschappelijke vraagstuk eigenlijk? Is dat alleen van de overheid of biedt – gezien de complexiteit van het vraagstuk – een gedeeld eigenaarschap meer rendement? Moeten we over de organisatiegrenzen heen kijken om een dekkend zorglandschap te creëren waarin naast zorgpartners ook inwoners of vrijwilligers kunnen participeren. Het advies: eigen je dus als overheid het vraagstuk niet toe, maar maak zorgaanbieders mede-eigenaar van het maatschappelijke vraagstuk. Investeer eerst in de relatie met de mede-eigenaren van dit vraagstuk.

Het vierde element dat we uit de leerkringen hebben gehaald, is de noodzaak van het gezamenlijk ontwerp. Voor het succesvol aanpakken van deze uitdaging is een nauwe samenwerking tussen alle betrokken partijen binnen een gemeente en de zorgpartners van cruciaal belang.

Figuur 1: Omklapmodel vanuit perspectief van de aanbieder op gemeentelijk perspectief.

Het is vanaf het begin van het proces van groot belang dat alle betrokken stakeholders worden betrokken en

zich committeren aan de gewenste verandering in het sociale domein. Verschillende perspectieven, spanningen en mogelijke oplossingen worden met elkaar besproken om tot een gezamenlijk ontwerp te komen. Onder de diverse standpunten schuilen gemeenschappelijke verlangens, belangen, waarden en mogelijke oplossingen. Bij het tot stand brengen van samenwerking is het wellicht het cruciaalst om te zoeken naar gedeelde punten en de bijdragen die de verschillende partners kunnen leveren. Oog hebben voor wat verbindt in plaats van wat onderscheidt, helpt om stevige verbindingen te maken en de gestelde doelen te bereiken.

Dan geven de deelnemers aan de leerkringen aan dat samenwerken niet vanzelf gaat. Met andere woorden: wat is het samenwerkingsarrangement? Helder maken wie welke rol heeft, hoe de besluitvorming verloopt, hoe we anderen meenemen in de keuzes die we maken en hoe de samenwerking is vastgelegd. Welke regels stellen we gezamenlijk op en hoe houden we elkaar verantwoordelijk voor deze regels?

Zodra de genoemde aspecten zijn opgepakt, kunnen de partijen aan de slag met de taakgerichte bekostiging. Deze bekostiging zal dan het samenspel en samenwerkingsarrangement ondersteunen, waarbij eventuele programmaondersteuning gericht is op het versterken van de verbinding en de samenwerking. Hoe je dit dan consistent doet in het handelingsperspectief voor jou als zorgaanbieder, hebben we uiteengezet in de vier sturingsaspecten van het omklapmodel dat we hebben ontwikkeld (zie figuur 1).

De vier sturingsinstrumenten voor zorgaanbieders zien toe op de positionering in het zorglandschap, de afspraken die je maakt met verwijzers, afspraken omtrent financiering van de zorg en het uiteindelijke afgesloten contract met voorwaarden. Deze sturingskeuzes dienen te zijn afgeleid van de missie en visie van de organisatie, het aanwezige zorglandschap in de regio én het specialisme dat de aanbieder wil. Wees congruent in de keuzes die je maakt om te komen tot een optimale invulling van jouw sturingsaspecten!

Is taakgerichte bekostiging dan de investering waard? Ja, mits aan strikte voorwaarden wordt voldaan. Taakgerichte bekostiging biedt een financieel kader waarin zorgaanbieders beleidsdoelstellingen realiseren binnen een vastgesteld plafond, met als voorwaarde dat de aanbieder meer vrijheid krijgt om deze doelstellingen te bereiken dan met andere bekostigingen. Het succes van deze bekostiging hangt af van de interactie en communicatie tussen alle betrokken partijen gedurende het contractuele proces. Er zijn meerdere voorbeelden van gemeenten en zorgaanbieders die werken met taakgerichte bekostiging, al vanaf de start van de decentralisatie in 2015, en partijen die er recent mee zijn gestart. In alle gevallen is er sprake van een (virtueel) budgetplafond, met spelregels en een hogere mate van bewegingsvrijheid voor de zorgaanbieder die middels de bewegingsvrijheid wordt geacht de benoemde beleidsdoelstellingen te realiseren binnen het afgegeven financiële plafond.

De essentie van ‘ ja, mits…’

De praktijk laat zien dat de effectiviteit van het afgesloten contract afhankelijk is van het contact tussen de betrokkenen. Het contact kan alleen goed tot stand komen als er binnen het proces in de totstandkoming van het contract voldoende tijd, ruimte en aandacht is voor het contact. Ook na afsluiten van het contract. Er is een staat van ‘permanente implementatie’ tijdens de uitvoering van de overeenkomst. Je bent nooit uitgeleerd, uitgepraat en het kan altijd scherper.

De impact op positionering: wat betekent dit?

Een gezonde bedrijfsvoering is afhankelijk van zowel financiële middelen als de samenwerking met collegazorgaanbieders. De balans vinden tussen deze twee elementen is essentieel voor duurzame dienstverlening. Een financiële bijdrage van de cliënten vragen is veelal niet toegestaan en zorgt ervoor dat daarmee de doelgroep van de organisatie zeer wordt ingeperkt tot cliënten die over voldoende financiële middelen beschikken om zonder vergoeding van overheid of zorgverzekering toch gebruik te maken van de benodigde zorg of ondersteuning. Hoe je je als zorgaanbieder wilt verhouden tot andere zorgaanbieders binnen het zorglandschap kan je bijvoorbeeld bepalen vanuit de drie lenzen van Tracy & Wiersema (1993), waarbij je kijkt naar de afweging van focus op proces (operational excellence), focus op het product (product leadership) of focus op klantrelatie (customer intimacy). Heb je je bedrijfsvoering optimaal ingericht, focus je veel op productontwikkeling en nieuwe zorgvormen of pas jij je manier van zorglevering altijd geheel aan aan de behoeften van de klant?

Focus op zorglevering: standaardisatie versus maatwerk

Het is verleidelijk om altijd maatwerk te bieden, maar in hoeverre maken standaard zorgpaden of het ontbreken daarvan jouw dienstverlening effectiever?

Je zult op basis van eigen specialismen, inzichten, eigen ervaringen en uit gesprekken met verwijzers en andere aanbieders goed moeten duiden wat de verwachting is van de aantallen klanten. Uit welke regio’s en gebieden komen zij en wat zijn eventuele beperkingen van leeftijden en/of samenhangende (contra) indicaties? Wie wil jij als klant hebben én welke klanten zullen logischerwijs voor jou kiezen?

Concreet handelingsperspectief binnen de taakgerichte bekostiging

Besef dat binnen de taakgerichte bekostiging positionering geen autonome beslissing (meer) is. Jouw keuzes beïnvloeden niet alleen de collega-instellingen maar ook direct de gecontracteerde gemeente. Daarmee wordt de keuze(vrijheid) voor positionering complexer. Het is een keuze die je maakt in samenspel met de financier. De positionering is onderdeel van de strategische opgave die de opdracht bevat. Waar gaat de organisatie naar toe schuiven? Deze ontwikkelopgave legitimeert het in veel gevallen dat er een separate organisatie (met alle bijbehorende complexiteit) wordt opgetuigd die uiteindelijk inschrijft voor de opdracht die door de gemeente wordt uitgeschreven. Bekijk dit vraagstuk dan ook vanuit de individuele organisaties, de samenwerkende organisaties en de beoogde toekomstige organisatie die samenwerkt2.

De impact op afspraken met verwijzers: wat betekent dit?

Hoe kijk jij als zorgaanbieder naar de verwijzers die de zorg leiden naar jouw organisatie? Zijn deze voor jou relevant? Zijn dit verlengstukken van jouw organisatie? Of ben je gewoon een van de vele partijen met wie ze samenwerken? Kijkend naar de werkelijkheid die vanuit de taakgerichte bekostiging naar voren komt, is dat het leiden naar een organisatie een expliciet onderdeel dient te zijn van de uiteindelijke contractafspraken. Hoe de instroom gestuurd kan worden, is bepalend voor de uiteindelijke uitvoering van de opdracht. Effectieve instroomsturing is de sleutel tot het werken met een (virtueel) budgetplafond. Het stelt zorgaanbieders in staat om indien nodig cliënten passend door te verwijzen naar andere organisaties.

Concreet handelingsperspectief binnen de taakgerichte bekostiging

Maak bespreekbaar in hoeverre je als zorgaanbieder de verantwoordelijkheid kunt nemen als je geen zeggenschap hebt over de instroom. Risico’s voor de zorgaanbieder leiden uiteindelijk tot risico’s in zorglevering en daarmee komt de totale opdracht in het geding. Het zo breed mogelijk definiëren van de opdracht is essentieel. Specialistische hulp combineren met meer generieke hulp maakt het mogelijk om binnen de opdracht zelf te substitueren en daarmee goedkopere zorgvormen aan te bieden (mits passend natuurlijk). En andersom biedt het ook de mogelijkheid om dus direct zwaarder te interveniëren en voorkomt dat je langdurig een onvoldoende passend aanbod blijft bieden. De toegang tot en het leiden naar aanpalende opdrachten dienen ook expliciet onderdeel te zijn van de afspraken die je maakt met de gemeente.

Sturen doe je niet alleen met geld, maar geld helpt wel!

De impact op de te sluiten overeenkomst: wat betekent dit?

De overeenkomst dient een weergave te zijn van ‘gestold vertrouwen’. Een flexibele overeenkomst is het cement van de samenwerking. Een overeenkomst moet gebaseerd zijn op vertrouwen én flexibiliteit, met ruimte voor aanpassingen en verbeteringen die de samenwerking ondersteunen. Een goed voorbeeld hiervan is te vinden op www.gvjb.nl. Dit vraagt flexibiliteit van de gemeente maar ook van de zorgaanbieder die mee wil doen aan deze gezamenlijke opgave. Dit vraagt om een passende procedure, waarbij er expliciet gezocht wordt naar partijen of een partij die zich met de opdracht kan identificeren en mee wil doen. Deze strenge selectie zal leiden tot een samenwerking die vergevingsgezind van vorm is, met het oog op aanpassingen en focus op de opdracht die er ligt. Dat vraagt om een zeer flexibele overeenkomst, met ruimte voor verbinding, verbetering en verandering.

Concreet handelingsperspectief binnen de taakgerichte bekostiging

Je bent bezig met samenwerken tussen verschillende belanghebbenden. Dit brengt spanning met zich mee met betrekking tot de individuele doelstellingen van de gemeente en de zorgaanbieder, en kan ook onderlinge spanningen veroorzaken. Het is van groot belang om deze spanningen te identificeren en ze vervolgens te verankeren in een overeenkomst die de samenwerking belichaamt. Dit vormt een geweldig startpunt, maar dat is het dan ook. Het proces van samenwerken is voortdurend in ontwikkeling, waarbij aanpassingen onvermijdelijk zijn, en brengt onzekerheid met zich mee. Effectieve sturing in het sociaal domein is een dynamisch proces dat moed, doorzettingsvermogen en voortdurende aanpassing van alle betrokken partijen vereist. Het vraagt een gezamenlijke inspanning en levert een gezamenlijk rendement op.

1 Link: https://sioo.nl/actueel/downloads/white-paper-interactie- tussen-zorgaanbieders-en-gemeenten-in-het-sociaal-domein

2 De voorgenomen positionering en de uiteindelijke positionering wijken in de praktijk wel eens af.

Maarten Swagerman en Leon Klinkers schreven dit artikel over taakgerichte bekostiging. Het artikel is gepubliceerd in de december editie van Fizier, hét tijdschrift van, voor en door zorgfinancials.