Annemiek staat aan de voet van de berg, klaar voor de start. De muziek van de feestband vult het plein, een foto van haar vader in haar achterzak. Haar vader is ooit ook aan de beklimming begonnen. Toen kwam hij niet tot aan de top. Vandaag gaat hij die top alsnog halen. Daar, op het plein, komt een jaar van voorbereidingen samen. De strijdlustigheid om de berg te beklimmen, een overweldigend en hartverwarmend gevoel dat er zoveel mensen meedoen en ook dankbaarheid. Voor het initiatief van Mart en Steven, voor alle donaties en hartverwarmende berichten. We hebben een prachtig bedrag opgehaald samen.
In de aanloop naar het evenement leverde het vooruitzicht weleens spanning en zenuwen op. Op die momenten deden de donaties echt goed. Het idee dat zoveel mensen zich betrokken voelden. Dat er meer mensen waren die in aanraking waren gekomen met ALS. Het gaf steun en een gevoel van verbinding.
De kale berg
Een paar uur voordat Annemiek start bereikt Mart voor de eerste keer de top. Er liggen nog twee beklimmingen voor hem. Maar nu geniet hij van dit moment. Het is nog vroeg en de kale berg ligt er nog verlaten bij. De zon komt net op en het is fris zo vroeg op deze hoogte. Voor Mart is dit de perfecte combinatie van rust, inspanning en natuur. Puur genieten.
Een magische start
Terwijl Mart eenzaam de top bereikt, staan Noor en Demi samen met de wandelaars nog aan de voet. Nu ervaart Noor precies hetzelfde wat Annemiek een uur later zal ervaren. Het is een magisch gevoel om deze uitdaging aan te gaan voor een doel dat zo dichtbij staat. En dat met zoveel van onze collega’s. Tegelijkertijd is het confronterend te zien waarvoor we dit doen. Aan de start worden we aangemoedigd door een man met ALS en zijn familie. Demi is pas een paar dagen geleden begonnen bij gzicht en besloot toch mee te gaan. Voor haar is het de eerste keer dat ALS een gezicht krijgt. De muziek speelt en we tellen samen af. Voor de wandelaars gaat het nu ook beginnen.
Samen naar de top
Wanneer Mart bezig is aan de tweede beklimming is de berg getransformeerd. Alle fietsers en wandelaars zijn nu gestart, overal zijn mensen. Nu komt het gevoel: we doen dit samen! Onderweg wordt Mart aangemoedigd door de wandelaars. Demi zingt luidkeels mee met de muziek die uit Aafke’s rugzakspeaker schalt. Passerende fietsers doen gezellig mee.
Ondertussen is Annemiek aan het zwoegen, op de steile berg gaan de trappers niet vanzelf rond. Steven is bezig met zijn tweede beklimming en besluit deze samen met Annemiek te doen. Zij aan zij ploegen ze omhoog in de brandende zon. Inmiddels bezig met de derde beklimming is het ook Mart zwaar. De uitdaging is extreem, de laatste kilometers fietst hij met flinke kramp.
Er rijdt een busje voorbij met de klep open. In de laadruimte zit een dame in een rolstoel vrolijk te zwaaien. Het is confronterend om het effect van de ziekte in levende lijve te zien. En toch is het ook een vrolijk tafereel dat nieuwe energie geeft om door te zetten. Hier gaat het om.
Met liefde en (com)passie
Wanneer Noor de finish nadert zwelt de muziek aan. “You’ll never walk alone”. Annemiek en Steven komen samen de finish over. De foto van Annemiek’s vader veilig in haar achterzak. Zodra Mart de collega’s ziet finishen zijn de uitdaging en de pijn vergeten, dat was nooit waar het echt om ging. We hebben samen iets bijzonders gedaan.
Het is niet eenvoudig te beschrijven hoe bijzonder dit evenement is geweest. Waarin zoveel emoties samen komen. Het is verdrietig om te zien en horen hoe deze ziekte de levens van mensen raakt. Hoe dit het leven van onze Noor en Annemiek raakt. Ook de donaties en het medeleven van zoveel mensen heeft ons geraakt. Zoveel mensen hebben de moeite genomen om een donatie te doen, daar zijn we erg dankbaar voor.
Helaas heeft onderzoek naar ALS nog niet de top bereikt, er is nog een weg te gaan. We zijn heel blij dat we hieraan een steentje bij hebben kunnen dragen. Er zullen nog velen volgen die de strijd tegen ALS voortzetten. Wij kunnen de Tour du ALS in ieder geval met een warm hart aanbevelen.
Tour du ALS in cijfers
