Dat ik bij gzicht terecht zou komen in een gezond en fit bedrijf, was mij al tijdens mijn sollicitatiegesprekken duidelijk. Dus dat een sportieve uitdaging op een of ander moment onvermijdelijk zou zijn, had ik ook wel voorzien. Maar zo’n uitdaging: die had ik niet zien aankomen! De inkt onder mijn kersverse arbeidsovereenkomst met gzicht was nog niet droog of Noor hing aan de telefoon: “Heb je al gehoord dat we meedoen aan de Tour du ALS? En ga jij de berg fietsend of wandelend mee op?” Uhm… Slik.
Wat zou het tof zijn als MIJ dit lukt!
Ik sta (en dat is een understatement) niet bekend als de meest sportieve persoon. Met frisse tegenzin, maar gezond verstand, sleep ik mij zo nu en dan naar de sportschool of naar de tv voor een thuisworkout. Wandelen en fietsen doe ik alleen in het verre buitenland, waar het lekker weer is en de omgeving (dacht ik toen) minder saai dan in Nederland.
Maar ja? Wat doe je met zo’n vraag van je nieuwe werkgever? Ik wilde niet de enige afhaker zijn en het leek de ideale manier om mijn nieuwe collega’s goed te leren kennen. Daarnaast wilde ik graag het doel steunen, want iedereen kent de vreselijke verhalen over ALS. Zelf merk ik in mijn naaste omgeving ook wat een opluchting het is als er een behandeling blijkt te zijn voor een nare diagnose die je net gekregen hebt.
Verrassend genoeg merkte ik ook dat er ergens een klein vlammetje in mij aan ging. Ik hoorde mezelf denken… Zou ik het kunnen? Het is niks voor mij, maar die nieuwe baan is ook al uit mijn comfort zone, dus misschien kan ik maar beter doorpakken? En zou het niet tof zijn als dit MIJ lukt én ik zo geld ophaal om anderen te helpen?! Zo geschiedde: mijn aanmelding voor de Tour du ALS, als wandelaar, was een feit. Overigens tot grote hilariteit van vrienden en familie.
De bank af, de berg op
Tijd om te gaan trainen! Mijn voorbereiding begon met een bezoekje aan de buitensportwinkel. Wandelschoenen en -sokken: check! Een mooi gzicht-tenue: ook check! Ik dook in de wereld van wandelknooppunten, boerenlandpaden en TOP-routenetwerken. Al wandelend ontdek ik nu verrassend mooie gebieden in de buurt. Voor de eerste keer in mijn leven loop ik in mijn eentje lange afstanden (>10 km is in mijn beleving bizar lang), voor dag en dauw. En steeds vaker verkies ik na een lange werkdag en in het weekend de wandelschoenen voor de bank. Met nog iets meer dan een maand te gaan ben ik enorm gemotiveerd om te trainen en de top van de Mont Ventoux te bereiken.
Elke euro is welkom: support jij mij?
Het is mijn nieuwe missie om mijn steentje bij te dragen aan behandeling en hulpmiddelen om het leven van mensen met ALS te verbeteren. Van de bank af, de berg op tegen ALS, daar ga ik voor! Maar daarbij heb ik wel jouw hulp nodig. Wil je bijdragen aan een beter leven voor mensen met ALS? Én mij helpen en motiveren in mijn missie? Sponsor me dan. Je kunt mij hier sponsoren of klik op de button onderaan de pagina! Elke euro is welkom en gaat rechtstreeks naar onderzoek naar ALS. Dan ga ik mijn stinkende best doen die top te bereiken. Mede namens iedereen die met ALS te maken heeft: enorm bedankt!